Home
SR
Strefa Rodzica
Powrót

Na tym blogu piszemy: o tym jak to jest być dzieckiem i rodzicem, jak zamiast programować – dobrze wychować, o zdrowiu, o inspiracjach i trendach, które sprawiają, że dzieciństwo jest piękne.
08.08.2018

Jak trenować asertywność u dzieci?

Jaki jest pierwszy krok, do tego, aby Twoje dziecko nauczyło się asertywności? Sam bądź asertywny, wobec swojego dziecka.

  1. Sztuka odmawiania jest kluczem do kształtowania asertywności. Dziecko powinno widzieć, że rodzice potrafią zadbać o swoją przestrzeń. Ważne, by otwarcie tłumaczyć, dlaczego dorośli chcą czasem odmówić dziecku rzeczy, o które one proszą. Za odmową zawsze musi iść zrozumiały dla dziecka argument. To, które słyszy: „nie bo nie”, „bo ja tak mówię”, nie ma szansy nauczyć się, jak w prawidłowy sposób, z szacunkiem dla innych, odmawiać.
  2. Zadbaj, by dziecko było świadkiem Twojej asertywności  w relacjach z innymi dorosłymi. „Jeśli znajdziecie się w sytuacji, gdy ktoś narusza wasze emocjonalne granice lub stawia niezrozumiałe ograniczenia, zachowajcie się asertywnie. Wykorzystajcie to wydarzenie jako okazję do wytłumaczenia dziecku zalet bycia asertywnym. Gdy znajdziecie się sam na sam, spytajcie je, czy widziało, co powiedzieliście lub zrobiliście?” – radzi psycholożka Lisa M. Schab. Dobrą okazją do tego, by dziecko obserwowało asertywne kontakty dorosłych, są codzienne sytuacje z sąsiadami, znajomymi, choćby w czasie rozmów telefonicznych czy ze sprzedawcami.
  3. Szanuj potrzeby, opinie i odczucia dziecka. W polskim społeczeństwie wciąż powszechne jest powiedzenie „ryby i dzieci głosu nie mają”. Dzieci bez prawa głosu nie wyrosną na asertywnych dorosłych, a pierwsze próby tej asertywności powinny mieć szanse przetrenować właśnie na swoich rodzicach. Najlepszym treningiem jest stwarzanie im możliwości do podejmowania samodzielnych decyzji, oczywiście adekwatnie do ich wieku i sytuacji. Najmłodszym dajmy możliwość wyboru, zaczynając od codziennych czynności. Zadawajmy pytania w czasie wspólnych posiłków, ubierania czy zabawy: „Co będziesz jadł, kanapkę z serem czy z szynką”, „Wolisz założyć czarny czy biały sweter?”. Ważne, by rodzice mieli w sobie wewnętrzną zgodę na odmowę i szacunek dla wyboru dziecka.

O ile w błahych codziennych sytuacjach dość łatwo przychodzi zgodzić się na tę odrębność dzieci, to w miarę dorastania trzeba pozostawiać dzieciom ważniejsze decyzje i wybory, które dla dorosłych mogą być trudne do zaakceptowania.

To najlepszy sposób na wykształcenie w dziecku przekonania, że to, co czuje i myśli, ma znaczenie, jest ważne i należy się z tym liczyć.

O tym, jak sprawdzić, czy dziecko jest asertywne.

 

Przeczytaj także

×
×