Pierwsze dni w przedszkolu to dla dzieci i rodziców wydarzenie przełomowe.
Dla wielu dzieci pójście do przedszkola oznacza pierwsze kontakty z większą grupą, a dla rodziców jest pierwszym doświadczeniem pozostawienia dziecka na dłużej wśród osób i w miejscu, których ani oni, ani dziecko jeszcze tak dobrze nie znają.
Ważne abyście odpowiedzieli sobie na pytanie „Czego tak naprawdę ja rodzic obawiam się w związku z przedszkolem?”. Porozmawiajcie na ten temat z przedszkolnymi wychowawcami . Już sama rozmowa z mądrym nauczycielem pomoże wam poukładać sobie o co tak naprawdę w tych obawach chodzi, co się za nimi kryje, czego wam potrzeba w komunikacji z nauczycielami, aby adaptacja przeszła z sukcesem.
Dzieci idące pierwszy raz do przedszkola tracą czasami poczucie bezpieczeństwa. Wiąże się to m.in. ze:
- zmianą trybu i rytmu życia (posiłki, leżakowanie itp.)
- zmianą form zaspokajania potrzeb zarówno biologicznych jak i emocjonalnych
- nauką podejmowania kontaktów z nieznajomymi ludźmi (personelem i dziećmi)
- koniecznością zdobywania szybkiej orientacji w nowym środowisku (poznanie sal przedszkolnych oraz terenu ogrodu)
- nową pozycją dziecka w grupie przedszkolnej (zupełnie inną niż w rodzinie)
- kształtowaniem poczucia przynależności do nowej grupy społecznej (grupa przedszkolna)
- często, równoległa zmiana w sytuacji rodzinnej spowodowana powrotem bądź podjęciem pracy zawodowej przez mamę lub tatę.
Adaptację wspiera:
- pozytywne nastawienie rodziców do przedszkola, ważne, aby to miejsce było w waszych opowieściach atrakcyjne i ciekawe
- rozmowy z dzieckiem o tym, co dzieci robią w przedszkolu, w jakich uczestniczą zabawach, zajęciach, czego się uczą
- zaufanie do personelu
- umożliwienie kontaktów z innymi dziećmi (np. na placu zabaw)
- usamodzielnianie dziecka w taki sposób, że potrafi umyć ręce, siedzieć przy stole podczas posiłków, to doda mu pewności siebie w przedszkolu
- akceptacja dla dziecka, zrozumienie jego stresu, wspieranie go, danie mu przestrzeni na przeżywanie tego, co jest dla niego trudne w tej sytuacji
- okazywanie spokoju podczas rozstania w przedszkolu, choć wiemy, że i dla was mogą to być trudne momenty
- rozmowa o tym co robi mama, tata, kiedy dziecko jest w przedszkolu
- wspólne spędzanie czasu po odebraniu dziecka z przedszkola
- próba zgrania rytmu dnia w przedszkolu i w domu
- wspólne oglądanie przedszkola, placu zabaw, przejrzenie książeczek i zabawek, wspólna rozmowa z wychowawcą.
Drodzy, trzymamy kciuki za adaptację w przedszkolu. Życzymy, aby życzliwi i otwarci nauczyciele wspierali was i dzieci w szczególny sposób w tych pierwszych dniach. Wszystkich rodziców dzieci z Ala ma kota zachęcamy do dzielenia się wszystkim co związane z adaptacją z wychowawcami.
Zespół Psychologów Przedszkola Ala ma kota