Kiedy dziecko mówi dorosłym na „ty”

Zdarza się, że dorośli – ciocie, babcie, znajomi rodziców – zachęcają dzieci, aby zwracały się do nich po imieniu.

Co zrobić, jeśli jednak  Ty –  pozwolisz, że będziemy się tak do siebie zwracać – jako rodzic jesteś raczej za formą pan/pani; ciocia/wujek; babcia/dziadek? Zgodzić się, czy nie, aby Twoje dziecko mówiło do innych dorosłych po imieniu?

Wielu rodziców staje przed tym – jak się okazuje – ważnym pytaniem. Dzieci mogą zwracać się do dorosłych po imieniu pod warunkiem, że tym ostatnim to nie przeszkadza i – co ważne –  rodzice dzieci wyrażają na to zgodę. Mówienie po imieniu staje się coraz bardziej popularne, ale jeśli Tobie – rodzicu – taka forma nie odpowiada, to śmiało może się jej oprzeć.

Kiedy czujesz się niezręcznie, aby przeciwko temu zaprotestować otwarcie, to możesz zaproponować (i dziecku i dorosłemu) sprytne rozwiązanie. Można zgodzić się, aby dzieci używały imion bliskich dorosłych, ale dodając przed imieniem np. ciocia Basia, wujek Jan, babcia Asia, dziadek Bogdan. Kiedy rozmawiasz z dziećmi o innych dorosłych, to też używaj zwrotów np. przyjdą do nas Pan i Pani Kowalscy.

Przy okazji warto wspomnieć, że już trzy-cztero- latka można nauczyć swobodnego witania się, a przy tym eleganckiego i wyrażającego szacunek do innych. Warto ćwiczyć takie powitalne scenki w domu.

Oto siedem ważnych zasad dla dzieci dotyczących witania się:

1. Wstań, kiedy się witasz.
2. Uśmiechaj się do witanej osoby.
3. Patrz jej w oczy, a nie na przykład na jej stopy.
4. Podaj dłoń witanej osobie, ale jeśli jest starsza od ciebie, to tylko wtedy, kiedy ona pierwsza ją do ciebie wyciągnie.
5. Kiedy ją witasz, a już wcześniej się poznaliście, możesz wymienić jej imię „Dzień dobry panie Marku”.
6. Miłym będzie jak po powitaniu dodasz „Jak się Pan czuje?”, „Dobrze Pana widzieć”.
7. Kiedy dorosły mówi do dziecka „cześć”, raczej niech zabrzmi odpowiedz „dzień dobry” :-).